De kracht van een decompressie wandeling

23-02-2020

Wanneer een hond in ons leven en onze samenleving wordt opgenomen, komt deze voor heel wat uitdagingen te staan.

De druk die de eisen van onze samenleving oplegt aan de honden en de drukte in de omgeving, kunnen hen heel wat stress bezorgen.

Het was op in de podcast van Sarah Stremming (Cog-Dog Radio) waar ik voor het eerst de term decompressiewandeling tegen kwam. Het trof me hoe goed deze term weergeeft wat ikzelf en heel wat van mijn collega-gedragsdeskundigen dagelijks beoefenen met onze honden thuis en met de honden in therapie.

Decompressie betekent letterlijk ontdrukken. De techniek die toegepast wordt, zorgt er voor dat de ophoping van stress en druk die gedurende de voorbije periode opgebouwd werd, de kans krijgt om langzaam en geleidelijk uit het lichaam te verdwijnen.

Sarah Stremming definieert een decompressiewandeling als een wandeling waar de hond vrijheid van beweging heeft in een natuurlijke omgeving.

Je kunt je hond los laten of je gebruikt een lange lijn en een harnas die op de rug vastklikt. Het klinkt redelijk eenvoudig (en dat is het ook) maar de voordelen op emotioneel, fysisch en gedragsmatig vlak zijn enorm.

Tijdens een decompressiewandeling gaat de hond heel natuurlijk gedrag gaan vertonen: ze gaan snuffelen, een spoor volgen, lopen, graven, spelen, rollen in de aarde en zo veel meer.

Heel wat van dat natuurlijk gedrag kan gewoon niet beoefend worden in een wandeling in de stad of het dorp aan een lijn van 1,5 tot 2 meter. Daarnaast is de hoeveelheid en de snelheid van geluiden, geuren en beelden in de stad heel groot. Honden ruiken en horen veel beter dan mensen. Sta eens stil in de stad en luister, geen wonder dat vele honden al snel overprikkeld geraken.

Stress wordt echter niet alleen veroorzaakt door drukke buurten. Heel wat honden worden dagelijks meegenomen in de hectiek van ons drukke leven. Rondrennende kinderen, gezinsleden die binnen springen om zich snel klaar te maken voor een volgende afspraak en weer vertrekken, feestjes, een leuke reis waar de hond natuurlijk mee mag en trainingen. Voor onze honden die houden van regelmaat en routine kan het leven in de 21e eeuw wel eens een uitdaging zijn.

Wanneer honden in stresserende situaties blijven terecht komen, zonder dat ze de kans krijgen om hun stress-emmertjes voldoende te legen, stapelt de stress zich voortdurend op (trigger stacking). Die honden gaan al snel negatief gedrag ontwikkelen en staan wat brommeriger in het leven. Vaak zien we honden die uitvallen naar andere honden, hun staart najagen, overmatig blaffen of waken, binnen plassen, ...

Decompressiewandelingen laten onze honden, honden zijn. Ze gaan het engagement aan met hun natuurlijke omgeving, op een manier die spanning verdrijft en ontspanning en tevredenheid bekomt. De vrijheid om te bewegen zorgt ervoor dat er ruimte is voor ontdekking en keuze. De vrijheid om te snuffelen zorgt voor zowel psychische als mentale stimulatie.

In de natuur zien we onze honden ineens zorgeloos, vol zelfvertrouwen, los, relax en gelukkig rondlopen. We zien het zelfvertrouwen groeien en opeens zijn daar waardevolle positieve en zorgeloze contacten met zijn mens. De appreciatie tussen hond en mens wordt groter en groter en maakt plaats voor een vertrouwen in zichzelf en in zijn partner (hond of mens). Dit zorgt voor meer veerkracht die weerspiegeld wordt niet alleen in het bos maar doorheen het dagelijkse leven.

Decompressiewandelingen zien er niet voor elke hond hetzelfde uit. De ene hond leegt zijn emmer al sneller dan de andere. De tijd die zo een wandeling nodig heeft, kan zeer verschillend zijn. Mijn honden hebben op gewone dagen ongeveer 25 min nodig om tot zichzelf te komen. Op dat punt hebben we de helft van de wandeling achter de rug: 25 minuten om de emmer te legen en 25 minuten om de reserve voor de volgende dag op te vullen. Na een druk weekend met een feestje bij ons in huis, of wanneer een vreemde werken kwam uitvoeren aan onze badkamer, toen liep ik 45 min in het bos voor ik echte ontspannen en vrolijke honden aan mijn lijn had. We stapten dan bewust na 1.5 uur verkwikt het bos uit.

Decompressiewandelingen worden het best zo vaak als mogelijk gedaan, liefst dagelijks.

Het gaat niet zozeer over de afstand die afgelegd wordt of de snelheid waaraan gewandeld wordt. Het gaat over de beleving van de hond.

Voor sommigen is een natuurlijke omgeving niet zo dichtbij en is het niet haalbaar om dagelijks de hond in de auto te stoppen en naar de natuur te rijden. Ga dan zo vaak als mogelijk en zoek in je buurt een park of buurt waar veel natuur is. Als je slenterend en zigzag het park doorkruist op een moment dat het rustig is en waar niet op elk moment een hond of kat van achter de hoek komt springen dan ben je al een heel eind op weg.

Je hoeft niet heel veel variatie te hebben in je omgeving. De kwaliteit van de omgeving is groter dan de nood aan verandering. Als je 1 of 2 goeie plaatsen hebt, die voor jou gemakkelijk toegankelijk zijn, kun je gerust 80% van je decompressiewandelingen daar houden. Heb je dan nog wat verder van je, die heel goede plekken waar iedereen tot rust komt, dan steek je die er tussen wanneer het je past.

En dan nog dit.

De kennis over voordelen van een decompressiewandeling bij honden, komt vooral uit de praktijk. Mensen die werken of leven met honden en gaan wandelen in natuurlijke omgevingen zien duidelijk de voordelen en de verschillen. Voor mensen is dat echter anders. De voorbije jaren is er heel wat onderzoek gedaan naar de voordelen van wandelen in de natuur. Verschillende onderzoeken toonden aan dat mensen die in de natuur wandelen minder piekeren, een beter humeur hebben, zich beter kunnen concentreren, ...

Wandelen in de natuur heeft ook een positieve invloed op onze emotionele toestand. Een artikel in the journal of Environmental Science and technology toonde aan dat een wandeling in de natuur van slechts 5 minuten, indrukwekkende effecten heeft op onze emoties. Die korte tijdsduur is het enige wat nodig is om veranderingen vast te stellen in het zelfbeeld en eigenwaarde. Mensen die regelmatig dit soort wandelingen doen, hebben meer zelfvertrouwen en meer zelfcontrole. Het is een gemakkelijke en snelle manier om je levenskwaliteit in grote mate te verbeteren.

Ik hoop dan ook dat ik meer en meer mensen tegenkom op mijn wandelingen, die net als ik samen met hun hond slenteren door de natuur. Genietend van elkaar in een echt en liefdevol partnerschap.

Dit artikel werd geschreven door Tine Lepeire, hondengedragsdeskundige en eigenaar van Pups en Pubers.