over leren

Als ik een nieuwe pup heb, schrik ik steeds hoeveel ik ze wil aanleren. Ik zie dat ook bij mijn begeleidingen. Een pup hebben is best veel werk en vermoeiend. Gelukkig zijn ze zo schattig dat ze steeds je glimlach weten te vinden ook.

Maar wat is leren nu ook al weer?

Ik vind verschillende betekenissen maar deze twee neem ik mee:

​1) Leren is het zich eigen maken van nieuwe, of het aanpassen van bestaande kennis, gedrag, vaardigheden of waarden.

​2) Leren is een oefenings- en ervaringsproces waardoor min of meer blijvende gedragsveranderingen plaatsvinden

Dus wat je leert is nieuw en je moet het je eigen maken. Terwijl je aan het leren ben maak je nog wel eens fouten. Wanneer je het een beetje onder de knie hebt, lukt het je al om in een gekende, voorspelbare situatie de nieuwe vaardigheid steeds goed te doen. En dan na heel veel oefenen kun je het ook wanneer de situatie wat moeilijker is of er wat onverwacht gebeurt. Uiteindelijk wordt het net als autorijden, een automatisme, je kunt het zelfs zonder erbij na te denken.

Als het over trukjes aanleren gaat op de hondenschool, zie ik vaak dat mensen die fouten er bij nemen. Wanneer het echter gaat om gedrag dat verwacht wordt van de pup thuis, dan zijn mensen minder tolerant. Dan is het niet meer zo evident en lijken mensen van hun pup te verwachten dat ze zich gedragen als de volwassen hond die ze voor ogen hebben.

Wanneer we leren wandelen doe ik dat steeds aan een zo lang mogelijke leiband. Veel mensen zijn bang om met een flexilijn op straat te lopen. Ze zijn bang dat de hond iets zal zien en over straat loopt. Ik vind het echter leuk om mijn hond te leren dat de stoeprand een niet te overschrijden grens is. Tenzij ik er natuurlijk over ga, want dat heet dan oversteken. Dat lukt prima! In combinatie met het aanleren van de lijnhantering van de eigenaars, krijgen we volwassen honden die best wel veel vrijheid kunnen krijgen, zelfs wanneer er in het dorp of in de stad gelopen wordt.

Laatst zei iemand me, we leren dat hij niet over de stoeprand mag en dat lukt aardig, maar soms doet hij het toch nog een keer. Mag dat wel? Natuurlijk MAG dat, maar we proberen het wel te vermijden. Dat doen we door de momenten waarop we oefenen op het lopen op de stoep met vrijheid, goed te plannen en te managen. We leren ook de beste observator van onze hond te worden en kunnen vaak al voorspellen wanneer het moeilijk zal worden. Zo kunnen we net dat beetje hulp bieden, wanneer het nodig is. Door bijvoorbeeld op het juiste moment te vragen om dicht te blijven. Wanneer de hond de bal eens misslaat, dan reageren we onmiddellijk en vragen vriendelijk maar kordaat om terug op de stoep te gaan. Zo leert de hond wat kan en wat niet kan en kom je uiteindelijk tot een hond die even naar je kijkt voor hij samen met jou de stoeprand overschrijdt. Dus missen is niet alleen menselijk en hoort bij het leren.