Wist je dat grommen afleren gevaarlijk kan uitdraaien?

27-05-2020

Het is weer gebeurd! Tijdens het scrollen op facebook kom ik op een hondenforum het volgende tegen:

Het is nu al verschillende keren gebeurd en het wordt steeds erger. Wanneer ik bij de eetbak kom van mijn hond van 8 maanden, begint ze te grommen. Ze kijkt me ook heel vuil aan, wanneer ik blijf staan. Ook haar kauwbeen of hondensnoepje kan ik niet meer afnemen. Overlaatst gromde ze zelfs wanneer ik haar speelgoed wou nemen. Wat doe ik hier mee?

Onmiddellijk komen de antwoorden en er is altijd wel iemand die het advies geeft, om de hond bij de nek te nemen en duidelijk te maken dat dit niet getolereerd wordt.

Zelf verschiet ik daar heel erg van. Dat advies, ook al is het goed bedoeld, kan wel eens een averechts effect hebben.

Grommen is communicatie, een manier voor je hond om duidelijk te maken dat wat op dat moment gebeurd, echt niet kan. Vast en zeker heeft je hond in het verleden al op veel subtielere manieren duidelijk proberen te maken dat hij een situatie moeilijk vindt. Maar jammer genoeg heb je die niet opgemerkt of begrepen. Jullie hebben hierrond een stoornis in jullie communicatie en omdat de hond zich niet begrepen voelt, gaat hij steeds duidelijker gaan communiceren.

Het is natuurlijk niet leuk als je hond naar je gromt. We schaffen ons allemaal een hond aan, om een beste maatje te hebben en grommen hoort daar niet bij.

Ik vind ook dat je het probleem moet proberen op te lossen. Ik vind echter niet dat de oplossing voor agressieproblemen op het internet moeten gezocht worden. Zeker niet in het wilde weg. Goedbedoeld advies van kan immers wel eens een averechts effect hebben.

Agressieproblemen dienen opgelost worden, in samenwerking met iemand die geschoold is om zulke zaken op te lossen, en liefst een hedendaagse opleiding volgens de nieuwste inzichten.

Ook iemand die bij je thuis komt kijken en luisteren. De oorzaak van agressie is vaak niet zo eenduidig. Een standaardoplossing zal soms werken, soms niet. Als je in het verleden van mening was dat je zomaar in de bak van je hond mag zitten en dat je hond alles moet kunnen afgeven, dan heeft je hond geleerd dat jij iemand bent die zomaar dingen afneemt. In de hondenwereld is dat niet normaal. Eens je voedsel hebt veroverd, dan is het voor jou. Dit tot je er geen aandacht meer voor hebt, zomaar laat liggen, dan kan een ander er mee weg lopen. Met andere woorden, voeding afnemen kan een serieus lek in het vertrouwen dat je hond heeft in jou, veroorzaken. Dat vertrouwen kan zeker hersteld worden. Gewoon door het niet meer te doen en de brenger van lekkers en leuke dingen te worden i.p.v. degene die ze afpakt. Raar maar waar, honden die geleerd hebben dat wat ze krijgen, voor hen is en er niet voor moeten strijden, vinden het helemaal niet zo erg als je die ene keer wel iets moet afnemen omdat het niet veilig is.

Maar voerbakagressie kan ook andere oorzaken hebben. Sommige baasjes zetten de voerbak op een zeer drukke plaats in huis. Wanneer de hond aan het eten is, passeren er heel wat mensen heen en weer en wanneer die passeren raken ze de hond nog eens aan. Als je hond van nature al wat terughoudender is i.v.m. delen van eten en andere belangrijke zaken, is deze situatie een hele uitdaging. Na een tijd geraakt je hond helemaal gefrustreerd en gestrest, tot hij het genoeg vindt en gaat grommen naar wie te dicht komt. Het verplaatsen van de etensbak is in deze situatie vaak voldoende om het probleem op te lossen.

Soms heeft het ook helemaal niets te maken met voeding. Honden die elke dag in een, voor hen, stresserende situatie geplaatst worden, zijn chronisch gestrest. Ik denk bijvoorbeeld aan de hond met verlatingsangst, of angst voor honden waar hij elke dag voorbij moet wandelen. Deze honden hebben zoveel stresshormonen in hun lichaam, dat ze overdreven geprikkeld reageren op alles wat hen tegenzit.

Wij kennen dat ook. Stel: je hebt een hele slechte dag op het werk. Na verschillende uren onder hevige stress te staan, ga je naar huis. De spieren in je nek ontspannen net te weinig en bij het thuiskomen doet je partner iets waar je anders niet op zou reageren, maar nu krijgt die wel een zure reactie, volledig buiten proportie. Heel die situatie staat niet in relatie met wat op je werk gebeurt is. Enkel jouw eigen stressniveau heeft te maken met je werk.

Wel zulke honden, degene die elke dag in een stressvolle situatie gebracht worden, hebben elke dag het gevoel dat het een slechte dag op het werk was. En als die slechte dagen blijven opstapelen, worden ze er echt ziek van. Ze hebben geen woorden om erover te praten, dus moeten ze het op een hondse manier uitgelegd krijgen. De ene klapt helemaal toe en wordt een apathische hond met weinig initiatief, de andere kiest om te grommen.

Maar waarom is grommen afleren nu zo gevaarlijk? Grommen is een manier van communiceren. Een duidelijke manier van communiceren maar nog steeds een conflictvermijdende manier. Een hond die gromt, is op het moment van de grom nog niet aan het bijten. Als de situatie op dat moment stopt, stopt ook het dreiggedrag. Als er niet geluisterd wordt, kan de hond op elk moment kiezen om nog duidelijker te gaan communiceren. De volgende stap is bijten.

Wanneer je je hond leert dat grommen niet getolereerd wordt, kan het zijn dat je hond gewoon stopt met dat gedrag te vertonen en die stap in zijn communicatie gaat overslaan. Je krijgt een heel onbetrouwbare en onvoorspelbare hond, die niet meer waarschuwt maar direct gaat bijten.

Daarom schrik ik altijd, als mensen het advies krijgen om grommen af te leren. Stel je voor dat in al die jonge gezinnen met kinderen die op zoek zijn naar een goede manier om samen te leven, de honden op advies van een vreemde, onbetrouwbaar en onvoorspelbaar worden. Het kan best zijn dat het bij die persoon resulteerde in een hond die zich bij de situatie heeft neergelegd. Maar stel je eens voor dat het bij jou een andere uitkomst heeft.

Advies i.v.m. agressieproblemen haal je bij een professional die kennis heeft over de communicatie van én met de hond!